ΠΑΛΙΟΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (2001?)

κατω απο το βελουδο τησ κινησησ σου,ακουω τα ραγισματα τησ ψυχησ σου
σπασ σε χιλια κοματια οταν σε κοιταω
μεσα στο σπιτι μου ,εχω σπασει ολουσ τουσ καθρεφτεσ και εχω βαλει τα κοματια στον τοιχο..
ετσι με κοιταζω κοματιασμενη
υπαρχουν ολοκληρα κοματια που λειπουν.ειναι οι σκοτεινεσ γωνιεσ τησ ψυχησ μου
εκει που δεν πεφτει ο ηλιοσ τησ αγαπησ
ειναι σκιεροι δρομοι
δροσερα και ησυχα ξεφωτα
ειναι και σπηλιεσ που ζουν και αναπνεουν δολοφονοι
(που χαμογελανε οταν σε πληγωνω)
"υπαρχει κατι το οδυνηρο οταν σε συναντω αλλα κατι σαν πενθοσ
οταν σε αφηνω"μου ειπεσ ενα βραδυ που η κουραση σ'εκανε να γονατισεισ

τα ματια σου ειναι σαν τη σεληνη πριν τη βροχη,
θολη ,μ'αυτο το αιωρουμενο στεφανι γυρω τησ/κολυμπαω γυμνη μεσα στην αγριεμενη θαλασσα
μια μερα θα βρεθω νεκρη στισ οχθεσ τησ ψυχησ σου.
(εισαι ο ηθικοσ αυτουργοσ τησ ευτυχιασ μου..)

-- --- ---- ---- ----

το διαβαζω σημερα αυτο κι αν και δεν μ'αρεσει πια, το μεταφερω οπωσ γραφτηκε, και η αληθεια του μου κοβει την ανασα...εγω ξερω τι κρυβεται πισω απο τισ κλειστεσ κουρτινεσ...
παντωσ τωρα, μ'αρεσουν πιο πολυ οι αστεριεσ, ειδικα ο δικοσ μου, ο αστεριασ /μπαλαρινα,που κοβει βολτεσ πανω στισ παλαμεσ μου και κανει κολοτουμπεσ οταν τον βαζω αναποδα...οι δρομοι οπου βλεπεισ τη θαλασσα, αερασ, κυματα /αλογα, μυρωδιεσ ,καλαμιεσ, συκιεσ στην ακρη του δρομου οπου σταματασ και τρωσ συκα,μετα εχεισ τα δαχτυλα που κολανε, κολανε πανω στο τιμονι, αλλα τοτε σου'ρχεται να τραγουδησεισ, και τραγουδασ, πολυ ξενοιαστη, και λιγο αλλοπαρμενη, με τον αερα να σου ψιθυριζει τραγουδια γεματα αλατι,συννεφακια που τρεχουν, αγριοκατσικα, βλεματα που καινε, χαμογελα τησ γιαγιασ με το χαραγμενο προσωπο και καρδια μωρου,σωματα που τεντωνονται,ζεστα σαν αμμο,και ομορφα σαν κινδυνο,τρεχεισ τρεχεισ ,πασ μ ανοιχτα τα φτερα,μεσα στη καρδια σου φουσκωνει αγαπη,και αυτο ειναι που εκανε δωρο ο Προμηθεασ, τη φωτια, δηλαδη την αγαπη...