Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

"μερες"(Γ.Σεφερης)

..."γνωριστηκαμε ενα μεσημερι του Αυγουστου στην ακρογυαλια.Στεγνωναμε ξαπλωμενοι πλαι πλαι.Ενα σκουρο πεπλο,βρεμενο,σκεπαζε το προσωπο της.Εγειρα να τη φιλησω,αφησε το κεφαλι της ξενο,αδιαφορο,σφιγμενα τα χειλη και τα χειλια ψυχρα.Επειτα ξαφνικα τραβηξε το πεπλο της,οπως ανοιγει κανεις ενα βιβλιο.ανεβηκαμε το βουνο γυμνοι μεσα στον ηλιο.Ηταν δικη μου,οπως τωρα,οπως παντα,οπως καμια φορα στο κρεβατι μας' δεν μας εμενε πια παρα το βαρος να αισθανθουμε ποσο ξεπερνα τον ανθρωπο να ειναι ο ενας ενωμενος με τον αλλο οπως ημασταν.Παραμιλουσε,κι επειτα,οταν γυριζε στις αισθησεις της,κοιταζε καμια φορα πισω σαν ενα δρομο που εχουμε περασει και ελεγε μονη της:"Τιποτα πια δε μας χωριζει".Ηταν ευτυχισμενη και ηταν δικη μου απο τοτες,απο την πρωτη εκεινη μερα που βασιλεψε ο ηλιος πανω μας καθως περιμεναμε ακινητοι πανω στα αρχαια μαρμαρα,οπως και τωρα στις ωρες της ανυποφορης δοκιμασιας."
Γ.Σεφερης(Μερες)

ΚΥΚΛΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΡΜΑΤΟΣ