σαλιγκαρια κατω απο το ηφαιστειο

σημερα ενας αγγελος ηρθε και μου ψιθυρησε σ'αυτι πως θα τα ανακατεψει ολα...
και πραγματι,βγηκα και ειχε παρει ενα πινελλο και εριχνε παντου, ακαταστατα, βροχη,χοντρα βαρια συννεφα,πρασινο ανοιχτο σε θαλασσινα μανιασμενα αλογα( και στο βαθος,τα κυματα χορευανε σαμπα στη παραλια)μικρες φλουδες ουρανου καλοκαιρινου,αστραφτερα χαμογελα και ηλιαχτιδες με μικρα μικρα σπουργιτια...
σταματησα και εβαλα τα χερια μου στη βρεγμενη γη,ξεντυθηκα και κυλιστηκα,μαζι με τα σαλιγκαρια που αρμενιζανε πανω κατω αριστερα και δεξια...ο σκυλος χοροπηδουσε γυρω γυρω,και ετριβα τα βρεγμενα μπλε λουλουδακια πανω μου,γεμισα γη,βροχη,και μπλε χρωμα...

μενεξεδενια...ημουνα αορατη ,πετουσα ασημοσκονη στα ματια τους και αυτοι νομιζαν οτι με ονειρευοντουσαν..
ανοιξα τα χερια και αγκαλιασα απο ψηλα τη γη της χρυσης πεταλουδας και της συγγνωμης,ενα μικρο αερακι ζαρωνε το πλατυ και λεπτο γκρι δερμα της θαλασσας,με σταματημενα καραβια,σαν εγκατελειμενα κοχυλια,ακινητα στο λυωμενο χρυσο της δυσης...
καποια στιγμη ο ηλιος εκανε μια κινηση ταχυδακτυλουργου,και στη θεση του εμφανιστηκε μια σεληνη /ηλιος πολυ σεμνη,αρα επικυνδυνη...με απαλα και αραχνουφαντα συννεφα με πετραδια βροχης να πεφτουν σιωπηλα γυρω...
σκεφτηκα το δερμα του Μ. μαστιχα και μικροι ηλιοι στις κλειδωσεις...
αυτο κρατησε καποιες μικρες ανασες νεαρου βουδιστη μοναχου...και μετα
ολα ξαναγινανε ηλιος και βραχια,συμπονοια και κοκκινο κρασι στην ακρη του στοματος..