Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

i am a murderer

περνανε καποιες μερες και τον βαζει σε μια ακρη του μυαλου της...
μια μερα,μυνημα καπνου,που βιαζεται να ακολουθησει..
ανοιγει την πορτα, η μυρωδια ιδια, μουσικη, το λαμπακι αναμενο, ενα λαμπακι μικυ μαους απο το Jumbo,ο ανεμιστηρας..στεκεται στην εισοδο, και μενει λιγο ακινητη..
αυτος ,ανοιγει τα ματια και της κανει νοημα να πλησιασει,σκαρφαλωνει πανω στο κρεβατι και κολλαει πανω του,φιλιουνται σαν να προκειται να πεθανουν τα επομενα λεπτα,μια εκρηξη στο κεφαλι της, fucking junkie of love,κινησεις μεσα στη σιωπη,ειναι μεσα της , στεκονται ακινητοι ,ο κοσμος εχει καταστραφει σε μια πυρηνικη εκρηξη,κοφτες,καφτες ανασες,πυρκαγια αγαπης,λογια που ψιθυριζεις στ'αυτι του αλλου,ασθμαινοντας, απειλοντας,κανιβαλοι και οι δυο,νοιωθει καποια στιγμη οταν φωναζει,να την φτυνει,ειναι 2 ζωα που γλυφονται και δαγκωνονται..
το χερι του πανω στο χερι της
φιλια,χτυπηματα,ζεστη, ζεστη, ζεστη,κολλας ,στρειδι σαρκινο..
ολη νυχτα κυλιουνται σε καφτη αμμο..
και δροσιζονται με φιλια,σαλιο ,σπερμα και αγαπη

september

ο αυγουστος δεν μ'αφησε να ανασανω...
μυρωδια καμενου,κλεινω τα ματια ,ακουω τον πονο του να καιγεσαι ζωντανος,την απελπισια,την μοναξια του αβοηθητου..
κοιταζω τον σκυλο μου, και σκεφτομαι αυτη την γυναικα που εβλεπε να καιγονται τα ζωα της,τα ζωντανα της,και βεβαια ολη η περιουσια της,και ματωνε η καρδια της...
σκεφτομαι τα χωρια , τους ανθρωπους,τα δεντρα, τα μικρα πουλια,τα ζαρκαδια..
σκεφτομαι την οργη,τη θλιψη, και επισης σκεφτομαι τουσ εμπρηστες..
ποσα αραγε αξιζει το να χανεις την ανθρωπια σου?
αυτες οι καρδιες που ματωνουν,τους γεμιζουν τα χερια..
μια λεπτη σκονη σκεπαζει τον κοσμο,μου γεμιζει τα ματια, το δερμα, τη καρδια,αναπνεω αλλα με δυσκολια, δυσπνοια,θα'θελα να'μουν αγγελος , να απλωσω τα φτερα μου , τουλαχιστον αν δεν μπορω να τους σωσω, τουλαχιστον να μη πονανε τοσο πολυ..

δεν βλεπω τηλεοραση εδω και μηνες,φευγαλεα, μονο, περνωντας σε κατι σπιτια, εικονες πολεμου,με μονο αμαχους για θυματα..
αν λοιπον πεθαινεις οταν εισαι αμαχος, τοτε αδελφια ας πολεμησουμε..