τι ειναι αυτο που ονομαζουμε δημοκρατια

περιφερομαι στην Αθηνα,δρομους, καφενεια,υπαιθρια σινεμα,εναλακτικα στεκια, καλλιτεχνες ,επιχειρηματιες,μεταναστες, λαθρομεταναστες,γκει,σιωπηλοι,γκλαμουρατες γυναικες,εργατες ...και μετα ακουω''''''''εγω δεν ειμαι ρατσιστης" αλλα ε,οι αλβανοι...μπλα μπλα,αλλα οι αραπαδες...μπλα μπλα,οι αδελφες,οι λεσβιες,οι δηθεν,οι αμορφωτοι νεοπλουτοι...μπλα μπλα
ολος ο κοσμος εναντιον ολων...
and god save the queen(she's not a human beeing)
θελω να πω, κολυμπαμε ολοι σε μια κατασταση απονευρωμενη, μη τολμωντας να πουμε την αληθεια μας, μηπως δηθεν χαραχτηριστουμε "αντιδραστικοι",η δηθεν μη "μοντερνοι...
περιφερουμε το σωμα μας σαν τροπαιο, σαν τοτεμ,ενω η επιθυμια ειναι και θα΄ναι παντα αναρχη και αναρχοαυτονομη..
οσο για τα αισθηματα, αλλο ταμπου/τοτεμ και αυτο...
πιο ευκολα κανεις ενα καθαρο σεξ ανωνυμο, παρα ενα βλεμμα, μια ερωτικη κατασταση παιχνιδιου, και βεβαια μη τολμησει κανενας να εκφρασει κατι που νοιωθει, με τον κινδυνο να φανει...τι αραγε? αδυναμος,ευαλωτος,ευαισθητος, εκτοςτοπου και χρονου, και τι εγινε ας φαμε τα μουτρα μας, καλυτερα αυτο απο την νευρωτικη μοναξια μας...
εγω δεν ξεχνω ποτε πως ειμαι μια μελλοθανατη ,και αυτο με κανει ελευθερη και να λατρευω τη ζωη...
και να την θεωρω ιερη σε οποιαδηποτε μορφη της...
ας παμε λοιπον στη κολαση ,γιατι η κολαση ειναι εδω, μαχεται καθε στιγμη την ομορφια και την καλοσυνη..
ας μη φοβηθουμε γιατι δεν εχουμε τιποτε να χασουμε αλλα και ουτε να κερδισουμε, αυτη ειναι η ομορφια, να κοιτας την αβυσσο σαν ενας ακροβατης του κενου...

το κοκκινο αυτοκινητο και το φαντασμα του νεκρου αστερια

πριν λιγο καιρο βρηκα βουτωντας, εναν κατακκοκινο αστερια,πεθαινε, σιγα σιγα..τα ποδια του σαπιζανε σιγα σιγα...δεν ξερω γιατι ακριβως,μπορει καποιος να τον ειχε τραυματισει..
πηγα αργα,ο ηλιος ελαμπε ακομα μα λιγο ασθενικα, με το γνωριμο πορτοκαλοκοκκινο χρυσαφενιο χαμογελο του..
συναντησα τον δυτη της ανεμωνας και των καφεκοκκινων φυκιων...
βουτηξα και σε λιγο τον ειδα μπροστα μου, λιγο χλωμο, να κρυωνει, αλλα χαμογελαστο σαν παιδι..
με ρωτησε που ημουνα, και ερχοτανε λεει καθε μερα να δει αν θαρ'χομουνα...
χαρηκα και για να το γιορτασω το'βαλα στα ποδια, βουτωντας και ξαναβουτωντας, με πιανει μια ταραχη , μια αμηχανια οταν μου λενε κατι καλο, δεν ξερω τι να το κανω...
και κανω κολοτουμπες...