ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ

Η σεληνη φουσκωνει απο γαλα αστεριων ...την περιμενω μετρωντας τα κοχυλια στο ηλιοβασιλεμα, κοιτωντας ενα μελαχρινο κεφαλι να βουταει μεσα στα αφρισμενα κυματα...Ο Μ. ειναι πια πορτοκαλοκιτρινος σαν τον ουρανο...σκεφτομαι οτι θελω να πνιγω , η να τον φιλησω...
αφηνω τη θαλασσα να μου βυθισει τα δαχτυλα στη βρεγμενη αμμο, και κοιταζω εναν μεταλικο ν καρχαρια με φτερα να περναει...
το δερμα ειναι μικρες διαδρομες , αναμνησεις απο τον παραδεισο, καλικατζαροι και νυμφες με μακρυα πρασινα και καφε φυκια, κρυβονται πισω απο καθε αφτι...
η σεληνη μου τρυπαει τη καρδια με μυτερες λεπτες βελονες...

phrases

Quand le monde sera reduit en un seul bois noir pour nos quatres yeux etonnes,-en une plage pour deux enfants fideles,-en une maison musicale pour notre claire sympathie,-je vous trouverai."....
Arthur Rimbaud (Illuminations)