σπινες

ο Μ φερνει 2 ψαρια, ο γερμανος ειναι ακομα ζωντανος ...τρωμε με το μαχαιρι τις σπινες, μεγαλα κοχυλια,που μυριζουν ιωδιο και φυκια...ο Μ.με ταιζει με τα δαχτυλα...ευτυχια...
λιγο αργοτερα μετραμε τις σταγονες ιδρωτα ,και βουταμε ξανα και ξανα στη μικρη θαλασσια σπηλια...ο βραχος σταζει, λεω στον Μ.ειναι τα δακρυα του...μου λεει "λες ?'...

κυριακη ιουλιου

εδω και 3 μερες, ξυπναω αγκαλια με εναν φοβο...
απλωνει τα χερια του και με κρατα σφιχτα...ειμαι τοσο κουρασμενη θεε των μικρων πραγματων...εχω την αισθηση οτι η καρδια μου ειναι απο χαρτι και ειναι τσαλακωμενη..