Everything is Wrong

pigs in the wind

η κοπελλα στο σουπερ μαρκετ,τμημα αλλαντικων κοβει τους συγγενεις της,σε ωραιες καθαρες φετες...ξερω πως τις εκνευριζω και τις 3 που καθονται εκει και κουτσομπολευουνε...περνανε καποια λεπτα πριν με ρωτησουν τι θελω..σημερα κοιταζα τα μεγαλα σαλαμια και μουρχοντουσαν εικονες απο γερμανικη τσοντα του '60,με πρωταγωνιστριες αυτες τις ιδιες,με τον υπαλληλο του χασαπικου να τις κυνηγαει γυρω γυρω...ο χασαπης ειναι ετοιμος να μου κανει δωρο προσφορα τουλαχιστον μερικα χωριατικα λουκανικα...η κοπελλα στα φρουτα,που ειναι συνηθως εκει τ'απογευμα,μοιαζει με σκανδιναυη,ειναι πολυ ομορφη και μολις ανοιξει το στομα της ακους καθαρα χωριατικα τριαντενα...απανταει καμια φορα στον χαιρετισμο μου,τις πιο πολλες φορες ειναι προσηλωμενη στο ευαισθητο ξε/καθαρισμα των κρεμυδιων...

αυγη

κατεβαινω στην πολη το βραδυ,και κανω βολτες οπου εχει ζωντανη μουσικη...χορευω,χορευω,χορευω...
χορευω και νοιωθω πουλια να φευγουν πετωντας απο τα δαχτυλα μου,χορευω και στις φλεβες μου στηνουν τρελλο χορο αγγελοι και διαβολοι...
συνανταω την Μ.στο τελευταιο μαγαζι,παιζει μουσικη απο ζαχαρη,ηλιο και φιλια απο καρυδα και χορτο...Αφρικα
την αγγιζω και νοιωθω το δερμα της να ανθιζει,λικνιζομαστε και κολλαμε η μια στην αλλη,μυριζει χορταρι και μικρες πεταλουδες...χορευουμε και θελω να την φιλησω...
ζουμε δυο χιλιαδες χρονια ερωτα σε ενα τραγουδι,...
φευγω σαν την σταχτοπουτα με το πρωτο αστερι..η νυχτα γενναει σιγα σιγα την αυγη,και μπαινω μεσα της σαν παιδι που εχασε το σπιτι του...

"μερες"(Γ.Σεφερης)

..."γνωριστηκαμε ενα μεσημερι του Αυγουστου στην ακρογυαλια.Στεγνωναμε ξαπλωμενοι πλαι πλαι.Ενα σκουρο πεπλο,βρεμενο,σκεπαζε το προσωπο της.Εγειρα να τη φιλησω,αφησε το κεφαλι της ξενο,αδιαφορο,σφιγμενα τα χειλη και τα χειλια ψυχρα.Επειτα ξαφνικα τραβηξε το πεπλο της,οπως ανοιγει κανεις ενα βιβλιο.ανεβηκαμε το βουνο γυμνοι μεσα στον ηλιο.Ηταν δικη μου,οπως τωρα,οπως παντα,οπως καμια φορα στο κρεβατι μας' δεν μας εμενε πια παρα το βαρος να αισθανθουμε ποσο ξεπερνα τον ανθρωπο να ειναι ο ενας ενωμενος με τον αλλο οπως ημασταν.Παραμιλουσε,κι επειτα,οταν γυριζε στις αισθησεις της,κοιταζε καμια φορα πισω σαν ενα δρομο που εχουμε περασει και ελεγε μονη της:"Τιποτα πια δε μας χωριζει".Ηταν ευτυχισμενη και ηταν δικη μου απο τοτες,απο την πρωτη εκεινη μερα που βασιλεψε ο ηλιος πανω μας καθως περιμεναμε ακινητοι πανω στα αρχαια μαρμαρα,οπως και τωρα στις ωρες της ανυποφορης δοκιμασιας."
Γ.Σεφερης(Μερες)

ΚΥΚΛΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

ο Σωκρατης ειχε φιλη,μια πεταλουδα

ακουω τη ζωη μεσα μου,και θελω ολοι να μπορουν να το νοιωσουν.αλλιως,δεν μπορω να ειμαι ευτυχισμενη.