συνεχεια της 2ης μερας

ακουω Boris Vian, allons z'enfants...
απο κει ερχεται η μελανχολικη μου και συναμα κυνικη πλευρα μου φαινεται..αλητισσα και οχι τοσο ερημιτισσα σημερα...
ειδα χτες το βραδυ , ενα ζευγαρι, αυτη, με πολυ λεπτα ποδια, και ντυμενοι και οι δυο στα μαυρα...φορουσε ενα ζευγαρι κοκκινες γοβες, πολυ ομορφες, που αστραφτανε σε καθε της βημα...ηταν οτι πιο χριστουγενιατικο ειδα αυτες τις μερες...
α, ναι και το κοκκινο χαρτινο αστερι , του Αντρεα, απο τη Σιβηρια...

2 η μερα Χριστουγεννων

ξυπναω με ενα μολυβενιο ουρανο και λευκα αφρωδη κυματακια πανω στα φλεφαρα μου...
το τηλεφωνο διπλα μου"το μυνημα σας παραδοθηκε 02.30 το πρωι.."το ανοιξε λοιπον ξημερωματα...τοσες πληροφοριες που δεν ξερω αν ζητησα...

"Περιεργο ειναι οτι τα Χριστουγεννα κατι μεσα σου νοιωθει τοση μοναξια ,λαχταρωντας δεν ξερω τι ακριβως,αλλα σιγουρα κατι που τον υπολοιπο καιρο δεν σε πειραζει που δεν εχεις."
Κειτ Μποσερ(αμερ.συγγραφ)