παω αργα θαλασσα,ολα φαινονται καινουργια,μεχρι και οι πετρεσ μου φαινονται καινουργιεσ, ...βουταω με τη μασκα, και χαιρεταω ψαρακια,δυτεσ και τα κοριτσια τησ θαλασσασ, τυλιγμενα με φυκια καφεκοκκινα,με μαλλια που ανεμιζουν σαν ανεμονεσ...κανω κολοτουμπεσ μεσα στο νερο,το σωμα μου μου φαινεται ομορφο,ασπρο βυθου,με μικρεσ αντανακλασεισ του φωτοσ πανω του,πετυχαινω και κατι δυτεσ, και παιζω το αγαπημενο μου παιχνιδι,στριφογυριζω αναμεσσα στισ μπουρπουλιθρεσ ,μερικεσ ερχονται και σκανε πανω μου,οι δυτεσ με χαιρετανε, ειμαι γυμνοστηθη,νοιωθω μια αγρια χαρα σαν παιδι τησ ζουγκλασ, ειμαι η αλικη στη χωρα των νερενιων θαυματων..
βγαινοντασ με χτυπαει η ανασα του ηλιου,στεκομαι λιγο μαρμαρωμενη,ειμαι μια στηλη αλατοσ, και παω οντωσ εκει που εχει γινει κρυσταλλο το αλατι, σκονη διαμαντιων ..μυριζει ιωδιο και ελευθερια
τιναζοσω τα μαλλια μου,και φευγουν σκεψεισ,σταγονεσ , και πολλεσ μικρεσ ασπρεσ πεταλουδεσ...

..."we have lingered in the chambers of the sea
by sea girls wreathed with seaweed red and brown
till human voices wake us ,and we drown." T.S.ELIOT

ακουω Γιαννη Αγγελακα(και οι επισκεπτεσ του)
"ΜΕΣΑ ΜΟΥ Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΦΥΣΑ
ΔΕ ΛΕΕΙ ΝΑ ΗΜΕΡΕΨΕΙ
ΜΟΥ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΑΙ ΜΟΥ ΣΚΟΡΠΑΕΙ ΤΗ ΣΚΕΨΗ

ΣΑ ΣΠΙΘΑ ΑΠΟ ΠΥΡΚΑΓΙΑ
ΣΤΑ ΥΨΗ Μ'ΑΝΕΒΑΖΕΙ
ΚΙ ΕΞΩ ΑΠ'ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Τ'ΟΝΕΙΡΟ
ΜΕ ΜΙΑ ΣΠΡΩΞΙΑ ΜΕ ΒΓΑΖΕΙ

ΜΕ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΕΙ ΣΑ ΦΤΕΡΟ
ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΡΗ
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΜΕΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Μ'ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΣΑ ΔΑΚΡΥ

ΜΕ ΠΑΕΙ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΩΡΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥ
ΚΑΙ ΓΩ ΣΑΝ ΑΣΤΡΟ ΡΙΧΝΟΜΑΙ
ΚΙ ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΟΥ

ΜΕΣΑ ΜΟΥ Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΦΥΣΣΑ
ΣΤΙΓΜΗ ΔΕ ΛΙΓΟΣΤΕΥΕΙ
ΜΑΛΛΟΝ ΤΡΕΛΛΑ ΘΑ Μ'ΑΓΑΠΑ
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΕΤΣΙ ΜΕ ΠΑΙΔΕΥΕΙ

ΚΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΛΕΩ ΠΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ
ΚΩΠΑΣΕ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΩ
ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΣΟ ΖΕΙΣ ΕΓΩ ΘΑ ΖΩ
ΚΙ'ΑΝΤΕ ΝΑ ΣΕ ΧΟΡΤΑΣΩ "


μουσικη Γ.Ξυλουρησ(Ψαρογιωργησ)