Rimbaud L'éternité video by A. Celletti

ακουω την φωνη σου

χτες το βραδυ, οπως καθε βραδυ, απλωνομαι στο κρεβατι και αφηνω τη θαλασσα να ξαπλωσει πανω μου, με την αναπνοη της...εχω ενα κυμα μεσα μου και γλαρους στο κεφαλι...και μια μικρη παπαρουνα στη θεση της καρδιας...

καραβακια

ξυπναω με μια εικονα/παρκο στο Παρισι/λιμνουλα οπου τα παιδια σπρωχνουν μικρα καραβακια/με μακρια κονταρια.../βαζω σαν χαλκομανια/μια ψαροβαρκα που διασχιζει/ησυχα /μια βελουδενια θαλασσα/και που πιανει φιλιες με τους γλαρους.../
την βαζω πανω στα βλεφαρα μου/και κυκλοφορω/τυφλη/και χαμογελαστη...

coming back

2.40 το πρωι φτανω στο αεροδρομιο του Ορλυ...ερημια
ενας αφρικανος εχει δρασκελισει το γκισε της AIR SOMALIA (υπαρχει...?)και οσοι πανε και του ζητανε τον λογο, μια ανησυχη μαροκινη καθαριστρια, κατι ελεγκτες με σεκιουριτυ , φευγουν με προβληματισμενο υφος....τελικα, η καθαριστρια ερχεται με μια αλλη, μαλλον απο βουλγαρια, και μετα απο συζητηση με τον αφρικανο, που μοιαζει με τροβαδουρο του δρομου, σαν ραστα Μπομπ Ντυλαν,παιρνει τηλεφωνο ενα συναδελφο ....και μαθαινω πως ο ταραξιας ισχυριζεται πως ειναι ενας πριγκηπας...απο την Σομαλια...
μουρχεται να παω να του δωσω συνχαρητηρια...ειμαι ομως πολυ κουρασμενη και απλα του χαμογελαω...
λιγες ωρες μετα προσγειωνομαι Αθηνα...
η ελληνικη πραγματικοτητα σκαει σαν πυροτεχνημα πανω μου...
λιγες μερες Αθηνα και μετα to νησι...
προσπαθω απεγνωσμενα να γοητευτω απο τη θαλασσα, και τιποτα, νοιωθω σαν να ειμαι μεταξυ δυο κοσμων, ουτε εδω ουτε εκει...βλεπω και τον Μ.και το αισθημα ορφανιας ολοκληρωνεται...μετα απο πολλους γλαρους και 1/2 θυελλες, αρχιζω και συνηθιζω την ροη, σαν αναπνοη ,της θαλασσας....