καιγομουνα 5 /6 μερες και αναλογες νυχτες, καιγομουνα πριν καν ανοιξω τα φτερα μου, καιγομουνα ακομη και οταν ετρεχα να προλαβω , μαζι με τα αλλα ελαφια, καιγομουνα καθως απλωνα τα κλαδια μου προς τον ουρανο, που καθε μερα πεθαινε στα χερια μου...
καιγομουνα σε φριχτους πονους,και κανεναν να με παρει στην αγκαλια του και να με προστατεψει...καιγομουνα και ο αερας αντηχουσε απο τις κραυγες μου,η θαλασσα ηταν μονη ακινητη και τα κοχυλια αδεια...
ξυπνησα και ο κοσμος συνεχιζε τον πυρινο εφιαλτη του
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου