Μ

παω με την Σ. στα βραχια...σε λιγο,κατεβαινει ο Μ.
χαρα χαρα χαρα...
αγγιζομαστε φευγαλεα στον βυθο, μιλαμε και οι τρεις, και οταν φευγει η Σ. ξαπλωνουμε , βαζω το κεφαλι μου στο στερνο του και ακουω τη ζωη ν'ανασαινει...
ειμαι μια μικρη μελισσα ερωτευμενη με το λουλουδι της...
κυνηγαμε τον ηλιο, και μετα απο πολλη ωρα, ακινητοι αγκαλιασμενοι, ο κοσμος ειναι μια λαμψη, ο κοσμος ειναι χελιδονια που πετανε με μικρες μικρες φωνες, τον φιλαω και τον κραταω στη χουφτα μου, ειμαι η μητερα γη, ειναι ο ουρανος, και η αγαπη μας ειναι μια βροχη απο μικρες σταγονες, σαλιο αγγελων και κινησεις απο μελι...
φευγω τυφλη με ενα χαμογελο σε καθε βλεφαρο...