πασχα ημερα δευτερα...

χτες ολη μερα βροχη, οι θυσιες στον Θεο, στους Θεους, γινανε εντος των κλεισμενων θυρων...
μελανχολια,αρχιζω να αναρωτιεμαι μηπως με κατεχει ενα ειδος νοσηρου ρομαντισμου...εφερα λιγη λεβαντα απο του πατερα μου το σπιτι...περιμενα λιγο να κοπασει η θυελλα και εφυγα μεσ'την βροχη...
η Κ.ακουγεται κακοκεφη απο το τηλεφωνο, ειναι το πασχαλιατικο αυγο, ειδικο για τους μοναχικους ανθρωπους, αντι για λαγουδακι ενα μικρο καταθλιπτικο κοτοπουλακι, απ'αυτα που πουλανε στα μεγαλα μαγαζια , λιγο πριν καταληξουν στα σκουπιδια η σε κανενα φουρνο...ακομη θυμαμαι ενα μικρο κοτοπουλακι, που με ακολουθουσε παντου, ημουν μαλλον οτι πιο κοντινο σε μαμα...επειδη επρεπε να φυγουμε, το ξανα πηγα στο μαγαζι, και το αφησα με τροπο μαζι με τα αλλα...αλλα ειχε ψηλωσει και ακομα το θυμαμαι, πιο ψηλο, να ψαχνει εμενα μαλλον, και να μην καταλαβαινει τιποτα...εχω και μια αλλη εικονα...Θεσσαλονικη , χειμωνας, 3 η ωρα το πρωι, περναμε απο εναν μεγαλο αδειο δρομο, στην ακρη του δρομου, βλεπω 2 σκυλια, το ενα νεκρο, και το αλλο διπλα του να το κοιταζει...ενοιωσα ολη την ορφανια και την εγκαταλειψη πανω μου σε λιγα δευτερολεπτα, και ακομα τα κουβαλαω οπου και να παω...