το πρωι ξυπνα ,μενει λιγο ακινητη, το σωμα τησ βαρυ απο τον υπνο, εχει δυο μικρεσ μελανιεσ,και στον δεξι ομο μια δαγκωματια,που τριβει σιγα σιγα , ποναει λιγο,και νοιωθει πανω στο δερμα την αποτυπωση των δοντιων,μικρο εφημερο τατουαζ...τωρα τελευταια, το τελετουργικο , σχεδον σιωπηλο, μεχρι να πεσουν τα ρουχα,καφτεσ και κοφτεσ ανασεσ, βρισιεσ και γλυκολογα,σωματα που αχνιζουν,τα χερια κρατανε γερα τη λεια τουσ,κανιβαλισμοσ, βιαιεσ κινησεισ, χτυπηματα, στην αρχη στουσ γλουτουσ,μετα στο προσωπο,κλαιει, αυτοσ ρουφαει τα δακρυα τησ, κατι σπαει ,την κραταει γερα, σπρωχνεται μεσα τησ,και την αναγκαζει να φωναξει, να παρακαλεσει, ορθεσ καφτεσ ανασεσ, δεν υπαρχει διαφυγη,ηδονη με πονο,κλαιει για ολα αυτα που εχει θαψει μεσα τησ και βγαινουν τωρα,μεσα απο τα ραγισματα, σχεδον πνιγεται,παρακαλαει, οι δολοφονοι ακονιζουν τα μαχαιρια τουσ, ενα μικρο κοριτσακι χανεται στο σκοταδι,στο στομα τησ τα χειλη πρησμενα,νοιωθει τη γευση του αιματοσ, μικρη σταγονα μεσα στη νυχτα
μεσα στισ ατελειωτεσ νυχτεσ αυτη η μικρη σταγονα απλωνεται σαν μελανι σε χαρτι.