Ερχομαστε απο μια σκοτεινη αβυσσο,καταληγουμε σε μια σκοτεινη αβυσσο,το μεταξυ φωτεινο διαστημα το λεμε Ζωη.
Ευτυσ ωσ γεννηθουμε,αρχιζει κι η επιστροφη,ταυτοχρονα το ξεκινημα κι ο γυρισμοσ,καθε στιγμη πεθαινουμε.γι αυτο πολλοι διαλαλησαν:σκοποσ τησ ζωησ ειναι ο θανατοσ
μα κι ευτυσ ωσ γεννηθουμε,αρχιζει κι η προσπαθεια να δημιουργησουμε,να συνθεσουμε,να καμουμε την υλη ζωη,καθε στιγμη γεννιουμαστε.γι'αυτο πολλοι διαλαλησαν:σκοποσ τησ εφημερησ ζωησ ειναι η αθανασια
στα προσκαιρα ζωντανα σωματα τα δυο τουτα ρευματα παλευουν: α)ο ανηφοροσ,προσ την συνθεση,προσ την ζωη,προσ την αθανασια β)ο κατηφοροσ,προσ την αποσυνθεση,προσ την υλη,προσ τον θανατο.
και τα δυο ρεματα πηγαζουν απο τα εγκατα τησ αρχεγονησ ουσιασ.Στην αρχη η ζωη ξαφνιαζει,σαν παρανομη φαινεται,σαν παρα φυση,σαν εφημερη αντιδραση στισ σκοτεινεσ αιωνιεσ πηγεσ,μα βαθυτερα νιωθουμε : Η Ζωη ειναι κι αυτη αναρχη,ακαταλυτη φορα του Συμπαντου.

ετσι αρχιζει η Ασκητικη (Ν.Καζαντζακησ)