Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007

Η ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ

η Περσεφονη ανοιξε τα ματια τησ και τεντωθηκε σαν πανθηρασ σε αιχμαλωσια,τα μακρυα ισια σκουρα καφεκοκκινα μαλλια τησ,ηταν το μονο που φορουσε,παρ'ολα αυτα σκουπισε μια δυο σταγονεσ στο μετωπο τησ...
εστριψε ενα τσιγαρο και κατεβασε ηδονικα τον καπνο...
ετοιμαστηκε νωχελικα και κατεβηκε στη παραλια..".ολη μερα σημερα''("και την νυχτα"...γουργουρισε "θα'μαι στο βυθο.".
η Περσεφονη κατεβαινε καθε δυο μερεσ στο βυθο οπου ανεπνεε κανονικα σαν ψαρι,η καλυτερα θα λεγαμε σαν νυμφη τησ θαλασσασ...
σκεφτοταν αν θα τον εβλεπε σημερα,καμια φορα εκανε καιρο να τον συναντησει και τοτε ,πισω απο ενα βραχο,τον εβρισκε ,καμια φορα σε μορφη χταποδιου{ηταν η αγαπημενη τησ) ,η ψαριου,αχινου,αλλα οταν ειχε ρομαντικη διαθεση,σαν αστερια,και μενανε για ωρεσ να κοιτιουνται και να αγαπιουνται απλα.
οταν βυθιστηκε,τησ εκανε εντυπωση ποσοι καινουργιοι ειχαν εμφανιστει ...προσεξε 2 ψαρακια που τσιμπολογουσανε το ενα το αλλο,με μικρα φιλια,ηταν σαν αντανακλαση το ενα του αλλου...Twinfish...
χρωμα ασημι φεγγαρι 10ησ μερασ,και ντελικατεσ μπορντουρεσ μαυρο νυχτασ χωρισ φεγγαρι στο λαιμο, και λιγο στη αρχη τησ ουρασ...
η Περσεφονη τουσ ακολουθησε για λιγο και επεσε σε ενα σμηνοσ miniaturefish ,μικρο ζωντανο συννεφο που αλλαζε σχημα μεσα στο νερο...
ο ηλιοσ κατεβαινε με καθετεσ κουρτινεσ που κανανε τισ ανεμονεσ να ουρλιαζουν απο ευχαριστηση ...χορευανε με τισ ηλιαχτιδεσ
χαιρετησε τον Νιζινσκι με το" βυσσινι του χαμογελο και τα γυαλενια του ματια ",στριφογυριζε σαν μεθυσμενη πεταλουδα και σκορπουσε γυρω γυρω μικρεσ φυσσαλιδεσ που σκαγανε στη επιφανεια με μικρα επιφωνηματα...τα πτερυγια του ηταν διαφανεσ/ μπλε φτερουγεσ με λεπτεσ δαντελενιεσ φλεβιτσεσ...δοκιμαζε τον χορο του 8, η Π. ηταν μαγεμενη αν και πισω απο αυτην τελεια επιδειξη ομορφιασ,ενοιωθε να φουσκωνει μια αγωνια...
η Π. στολισε τα μαλλια τησ με φυκια και ,μεταξωτεσ κορδελεσ, χαιρετησε εναν αχινο (αλλα δεν ηταν Αυτοσ)...
οταν ο ηλιοσ κουρνιασε μεσα στην αγκαλια τησ νυχτασ,τον ειδε...
αυτη την φορα ηταν ενασ γκριζοσ καρχαριασ που τησ χαμογελουσε..ηταν ομορφοσ σαν κινδυνοσ.
η Π. ανατριχιασε και προχωρησε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: