ακουω Boris Vian, allons z'enfants...
απο κει ερχεται η μελανχολικη μου και συναμα κυνικη πλευρα μου φαινεται..αλητισσα και οχι τοσο ερημιτισσα σημερα...
ειδα χτες το βραδυ , ενα ζευγαρι, αυτη, με πολυ λεπτα ποδια, και ντυμενοι και οι δυο στα μαυρα...φορουσε ενα ζευγαρι κοκκινες γοβες, πολυ ομορφες, που αστραφτανε σε καθε της βημα...ηταν οτι πιο χριστουγενιατικο ειδα αυτες τις μερες...
α, ναι και το κοκκινο χαρτινο αστερι , του Αντρεα, απο τη Σιβηρια...
Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου