το αιωνιο στοιχημα

οτι μια μερα θα δαγκωσεισ μεσ το νεο λεμονι
και θ'αποδεσμευσεισ
τεραστιεσ ποσοτητεσ ηλιου απο μεσα του

οτι ολα τα ρευματα των θαλασσων
αξαφνα φωτισμενα θα σε δειξουν
ν'ανεβαζεισ τη θυελλα στο ηθικο επιπεδο

οτι και μεσ στο θανατο σου παλι θα'σαι
σαν το νερο στον ηλιο
που γινεται ψυχρο απο ενστικτο

οτι θα κατηχηθεισ απ'τα πουλια
κι ενα φυλλωμα λεξεων θα σε ντυσει
ελληνικα να μοιαζεισ αηττητη

οτι μια σταλαγματια θ'αποκορυφωθει
ανεπαισθητα στα τσινορα σου
περ'απ'τον πονο και πολυ μετα το δακρυ.

Ελυτησ(μαρια νεφελη)